• polski
    • angielski
    • ukraiński
    • rosyjski

Struktura szkół w Polsce

Ostatnia reforma systemu oświaty w Polsce, zlikwidowała gimnazjum, czyli szkołę, do której uczniowie uczęszczali przez trzy lata po ukończeniu sześcioletniej szkoły podstawowej. Kolejno, uczniowie szli do liceów (gdzie po 3 latach nauki otrzymywali świadectwo ukończenia szkoły oraz zdawali egzamin maturalny) lub kształcili się w technikach (gdzie po 4 latach nauki otrzymywali świadectwo ukończenia szkoły oraz zdawali egzamin maturalny) bądź zasadniczych szkołach zawodowych (które nie kończyły się egzaminem maturalnym).

Po tej reformie, nauka w szkole podstawowej została przedłużona do 8 lat, gdzie pod koniec 8 klasy wszyscy zdają egzamin końcowy.

Wyniki tego egzaminu są bardzo ważne, gdyż na ich podstawie oraz ocen na świadectwie, uczniowie składają wnioski do liceów ogólnokształcących, gdzie będą się uczyć przez kolejne 4 lata, pięcioletnich techników, trzyletnich szkołach branżowych I stopnia lub dwuletnich szkołach branżowych II stopnia.

Ośmioletnia szkoła podstawowa, w której przyjmowane są dzieci w wieku 7 lat, jest podzielona na 2 etapy. W pierwszych klasach I-IV zajęcia przyjmują formę zintegrowanego szkolenia, to znaczy bez wyraźnego podziału na przedmioty, a zajęcia prowadzi jeden nauczyciel, który jest wychowawcą klasy. W klasach 5-8 dzieci uczą wyłącznie nauczyciele specjalizujący się w niektórych przedmiotach, a jeden z nich jest nauczycielem- wychowawcą klasy. Najczęściej wychowawca zmienia się po czwartej klasie, a skład klasy pozostaje taki sam.

Jak widać, struktura szkół w Polsce została poszerzona. Najpopularniejszymi opcjami są obecnie: kształcenie ogólne i profilowane liceum, ale wielu uczniów idzie w drugą stronę uczy się  w pięcioletnich technikach lub kombinacji trzyletniej szkoły branżowej I stopnia i dwuletniej szkoły branżowej II stopnia. Zatem możliwość podjęcia nauki w ramach szkolnictwa wyższego powstaje dla polskich uczniów gdy ukończą 19-20 lat życia. W Polsce obowiązek nauki istnieje do ukończenia przez uczniów 18 roku życia. O potrzebie kontynuowania nauki w ramach szkolnictwa wyższego decydują już same młode osoby.